வெளிநாட்டிலும் நம்மவர்கள் கை!!!வண்ணம்

நான்கு தினங்களுக்கு முன்னதாக ஓமன் நாட்டில் பேருந்தில் பயணம் செய்து கொண்டிருந்தேன். ஒரு இடத்தில் பேருந்து நிறுத்தப்பட்டது;நான் தூக்கம் கலைந்து ஏன் பேருந்து நிறுத்தப்பட்டது என்ற கேள்வியோடு கண் விழித்துப்பார்க்கையில் உடன் பயணித்த 90 % (ஆண்) பயணிகள் வெளியிலே தங்கள் பின்புறத்தைக் காட்டிக்கொண்டு ஏதோ செய்து கொண்டிருப்பதைக் காண நேர்ந்தது. சில மணித்துளிகளுக்குப் பின்னர் கண்ணை கசக்கிக் கொண்டு தூக்கத்திலிருந்து முழுமையாக மீண்ட பின்னர் தான் புரிந்தது அவர்கள் அனைவரும் நம்பர் 1 போய்க்கொண்டிருந்தார்கள் என்று.

பேருந்தில் பெண்கள் இருக்கிறார்கள் என்ற எண்ணமும் கூச்சமும் கொஞ்சம் கூட இல்லாமல் பட்டப்பகலிலேயே அதுவும் வெளிநாட்டில் இத்தகைய காரியத்தை செய்வதற்கு நம்ம நாட்டு மக்களுக்கு எப்படி தான் தோன்றுகிறதோ தெரியவில்லை. இத்தனைக்கும் படிக்காதவர்கள் என்றால் கூட பரவாயில்லை. மெத்த படித்த பொறியாளர்களும், அலுவலக அதிகாரிகளுமே இத்தகைய காரியத்தைச் செய்வது தான் கவலைக்குரிய விஷயம். என்னுடன் பயணம் செய்த இரு அமெரிக்கர்கள் நம்மவர்களைக் கிண்டலடிக்க எனக்கு மிகுந்த மன சங்கடமாகிவிட்டது.பேருந்து ஓட்டுனரையும்(பாகிஸ்தானைச் சார்ந்தவர்) குறை சொல்ல வேண்டியதுள்ளது. பயணிகள் தவறு செய்வதற்கு இவரும் காரணமாகி விட்டார்.சாதாரணமாக ஓமன் நாட்டு ஓட்டுனரென்றால் இப்படி வழிகளில் நிறுத்த மாட்டார்; கழிப்பிடம் இணைக்கப்பட்டுள்ள சாலையோர உணவகங்கள் அருகில் நிறுத்தவது தான் வழக்கம்.

தமிழகத்திலும் பேருந்து பயணங்களின் போது பல முறை இதனைக் கவனித்திருக்கிறேன்.
இந்த பழக்கம் நம்மவர்கள் நம் ஊரிலிருந்து கற்றுக்கொண்டு சென்றது தான். பிறநாடுகளுக்கும் சென்று நாங்கள் இப்படிப்பட்டவர்கள் தான் என்று தங்கள் பெருமையைப் பறைசாற்றுகிறார்கள்.

நமது இந்தியாவை, தமிழகத்தை, சுற்றுப்புறத்தை அறிந்தும் அறியாமலும் நாமே குப்பை மேடாக்கி வருவதும் தொடர்ந்து கொண்டுதானிருக்கிறது. பிளாஸ்டிக் குவளைகளில் தேனீர் மற்றும் குளிர்பானங்கள் அருந்தும் நம்மில் சிலர் அதனை அலேக்காக ஓடும் ரயிலில் இருந்து அப்படியே வீசியெறிவதும், பேருந்து பயணச் சீட்டுகளை பயணம் முடிந்ததும் காற்றில் பறக்க விடுவதும், போதை வஸ்துக்களை மென்றுவிட்டு ப்ளிச் ப்ளிச் என நடை மேடைகள் மற்றும் திரையரங்குகளில் உமிழ்வதும்.வேர்க்கடலைகளை வயிற்றினுள்ளே தள்ளிவிட்டு அதன் தோடுகளை ஹாயாக பேருந்திலும், ரயிலிலும், திரையரங்குகளிலும் இருக்கைகளின் அடியிலே தள்ளுவதும் தொடர்ந்து கொண்டு தானே இருக்கிறது.

இது போன்ற சிறிய விஷயங்களில் நாம் தவறு செய்வதை நிறுத்தினாலே நமது இந்தியாவை நாம் சுத்தமும் சுகாதாரமுமாக வைக்க இயலும். மேலும் பெற்றோர்கள் இது போல தருணங்களில் தத்தம் குழந்தைகளுக்கு முன்மாதிரியாக இருத்தலும் மிக அவசியம். இல்லையென்றால் வெளிநாடுகளில் நமது மானம் தொடர்ந்து காற்றில் பறப்பது தொடரத்தான் செய்யும்.